Zack and Wiki: Quest for Barbados' Treasure for the Wii

Once in a while, a game comes along which is able to bring back that warm, fuzzy feeling of days gone by. Back in the good ol' days, point-and-click adventures were probably the best experiences computer gaming had to offer. 

Alas, as hardware possibilities increased, the testosterone-fueled urges of adolescent teenage videogame designers took over, as from that point onwards, they only dedicated themselves to juvenile First Person Shooters. Not that I don't relish some mindless murdering, but that is another story. Oh LucasArts, how we miss you dearly.

Zack and Wiki tells the story of a young pirate wanna-be, Zack, and his ever-so-cute sidekick Wiki. This creature, bearing more than a passing resemblance to Pikachu, is so extremely adorable that you want to kick its face in.

Repeatedly.

But this is a Japanese game, so I assume you have to look past the usual manga-induced style.

For our younger reader, a point-and-click adventure means just that; you point to an object, click, and the on-screen character then usually interacts with the object. Or takes it, whatever is appropriate.

This mechnism is used to solve puzzles that the game designer throws your way; usually involving a rubber chicken, a rusty key, and a closed gate without a handle.

The Wii is ideally suited for this style of play, and I found the game a joy to experience. It is friendly paced, and some puzzels are a real challenge. 

This game comes highly recommended: the art style, the puzzles, and the pacing all come together in a package which is best enjoyed together. After all, puzzling is much nicer when you have some friends around.

Grand Theft Auto IV (GTA IV)

Opa kan zich nog stellig voor de geest halen dat hij de eerste GTA runde. (Dat deed je toen nog in Dos, met een prompt).

Je speelde een anonieme crimineel, die auto's kon jatten en uit handen van de politie moest blijven. Objectives bestonden uit het jatten van een type auto, om deze vervolgens veilig in een garage af te leveren. En natuurlijk stond die garage altijd aan de andere kant van de stad, die in glorieuze 2D op het scherm werd getoverd. De politie zat je altijd vlak op de hielen, maar deze konden makkelijk worden geëlimineerd met wapens die her en der verborgen lagen. 

Dat was nog eens een spel! De bandensporen in het bloed als je weer eens een voetganger overreed zijn nog steeds erg memorabel. 

Fast forward 10 jaar en we hebben GTA IV. Je speelt een crimineel die auto's kan jatten en deze veilig in een garage af kunt leveren. Deze staat natuurlijk bijna aan de andere kant van de stad, die op een briljante manier in 3D is weergegeven. De politie zit je vaak op de hielen, maar deze kun je gelukkig elimineren met wapens die her en der verborgen liggen.

Right....